Een tijdje geleden vertelde ik jullie over de oestrogeenvader. Deze column werd geweigerd door mijn opdrachtgever, omdat ik een tikje belerend zou zijn. Het werd mijn best gelezen stuk 🙂 . Maar voor de balans moet nu de moeder eraan geloven, anders is het niet eerlijk. Daarom is vandaag de 1-2-3-moeder aan de beurt. Je kent ze wel, die moeders die altijd tot drie tellen. En dat dan een paar keer. Of meer.
‘Ruim even je schoenen op, lieverd’, zegt de moeder.
Haar nazaat gaat onverstoorbaar door met waar hij mee bezig was. Ze zucht.
‘Ik tel tot drie!’.
Hij kijkt haar heel even spottend aan en gaat weer door met belangrijkere dingen. En dan begint de hilariteit.
‘Een.’
Wesley kent het riedeltje al en telt in gedachten mee.
‘Twee.’
Hij hoort de twijfel in haar stem en weet dat hij aan de winnende hand is.
‘Eh… twee en een half.’
Wesley kijkt haar uitdagend aan met een boosaardige grijns die Chucky niet zou misstaan.
‘Twee drie kwart.’
Hij weet dat ze nu naarstig aan het zoeken is naar wat er na ‘drie kwart’ komt en dat waarschijnlijk niet weet.
En dan geeft ze het op en ruimt zijn schoenen op, terwijl ze gefrustreerd roept dat hij het de volgende keer zelf moet doen. Hij weet wel beter.
Het alternatief: de 1-moeder
Enig geduld is mij nooit verweten. Ik ben een zogenaamde 1-moeder. Als ik het al haal. Kind wilde bijvoorbeeld nooit slapen. Nu ben ik niet zo van de discussies met kleine kinderen, dus ik pakte de schroevendraaier en demonteerde haar bed. Vervolgens zette ik het ding in de schuur en keek voldaan rond in de lekker ruime slaapkamer , waar ze naar hartenlust kon spelen. Kind keek me met een verwilderde blik aan en de discussie was gesloten. Ik won.
Voor wie Jeugdzorg langs wil sturen: dat bed heb ik uiteraard gewoon weer neergezet. En het kwam goed, want als puber was ze er niet uit te rammen.
Loedermoeder
Ook voor ander irritant gedrag had ik wat strategieën bedacht. Van lampen die ze nooit uit deed (ook niet als ze weg ging) draaide ik de bolletjes eruit. Voor € 1 per stuk waren ze terug te kopen. Dat leverde me een leuke aanvulling op mijn omzet op.
Ongetwijfeld volgen er onder deze column nog diverse ontaarde voorbeelden van het Kind zelf. Die ondanks alle vervloekingen van vroeger zegt dat ze het zelf ook zo gaat doen als ze moeder wordt. Gewoon omdat ‘tot tien tellen’ niet onze sterkste eigenschap is. Laat staan tot drie.
