Hoe je een bruiloft viert in coronatijd – een romantische handleiding

We hadden jullie er graag bij gehad, maar dat mocht niet van Mark.
Daarom neem ik jullie online mee op deze Huwelijksdag in coronatijd.
Iets met ver weg en toch nabij enzo.

 

Het aanzoek

‘We wonen nu wel samen, maar ik moet nog wel op dat huurcontract gezet worden.
Want als jij tegen een boom rijdt, dan zetten ze mij op straat.’
‘De woningbouwvereniging werkt niet mee. Die zien jou pas als medehuurder nadat je
twee jaar op hetzelfde adres staat ingeschreven.’

‘Is daar niet een truc voor?’
‘Jawel, trouwen of geregistreerd partnerschap.’
‘Dan doen we dat toch?’
‘28 april doen?’
‘Oké.’

De aankondiging

Tip voor wie iets echtelijks gaat doen: ga trouwen en niet geregistreerd partnerschappen.
Als je heel verheugd en vanaf een roze wolk je huwelijk aankondigt, dan plast iedereen bijna in zijn broek van excitement.

Kondig je met hetzelfde gevoel je partnerschap aan, dan is de reactie meestal ‘Oh, tiswat.’
Alsof je zegt dat je azalea begint uit te vallen ofzo.

Vanaf dat moment heb ik het gewoon maar trouwen genoemd, want dat is formeel hetzelfde.
En ik wil ook gewoon mijn momentje van aandacht.

De voorbereiding

Met nagels, wimpers, haren en visagie was ik snel klaar, want uitbesteden mag in deze tijd niet.
En een koets met paarden, maagdelijk wit tule en fladderende duiven zijn ook een beetje over de top.

De jurk werd een witte spijkerbroek. De koets werd een elektrische fiets. Met lege accu.

Het vrijgezellenfeest

Het was Koningsdag, dus overal hingen de vlaggen uit. Dat maakte het feestelijke gevoel écht compleet.
Ik had speciaal voor Willem mijn Delfsblauwe sokken met oranje randje aan.
En in plaats van me helemaal te lam zuipen met een paar gebronsde strippers werd het een avondje Netflixen.

‘Zoek jij maar een leuke serie uit. Eentje die past bij je gevoel van dit moment’, zei ik.
Hij koos Before You Die.
Okeeee…

De bloemen

‘Ik kan niet langer wachten’, hoorde ik de volgende ochtend vanuit de gang.
En toen kwam hij met een enorme bos rozen aanzetten.
‘Wel honderd’, zei hij.
En hij had stad en land afgelopen, maar nergens rozen te krijgen.
Ik was benieuwd waar deze dan vandaan kwamen.
‘Nou, onze schoonzoon is toch uitvaartleider? Dus ik heb hem gevraagd om wat te regelen.’

Mijn bruidsboeket was een grafstuk.
Er zat geen lint aan, dus ik vond het evengoed lief.

De plechtigheid

Tja, hoe vat je 5 minuten samen? Het was dus kort, maar gemeente Oldenzaal had er toch wat leuks van gemaakt.

De getuigen waren die ochtend uit hetzelfde bed opgestaan, maar ze moesten evengoed spetterproof vijf meter uit elkaar zitten.
Ook dat mocht de pret niet drukken.

De ringen

Omdat we niet naar de juwelier konden voor trouwringen, kreeg ik mijn kermisring van € 1,95 terug, die we ooit als grapje gekocht hadden.
Zelf deed HA zijn ring ook weer om, die hij platgeslagen had tijdens de verhuizing. Per ongeluk dus hè?
Hij paste niet zo goed meer, dus hij deed hem om zijn pink. (Let op, hier kom ik nog op terug.)

Die van HA was trouwens geen trouwring, maar zo’n andere.
Vroeger noemde je dat een vriendschapsring, maar dat dekt de lading niet zo.
Het is meer bedoeld als een bordje op de wc.
Je weet wel, dat je op ‘bezet’ draait, omdat je er als enige gebruik van wilt maken.
Nou, zo’n ring had ie dus.

De bruidstaart

HA haalde op de terugweg vanaf het stadhuis nog even een taartje bij de Jumbo.
De dame achter de kassa vroeg of hij jarig was.
Hij loog.
Toen kreeg hij korting op het taartje en een bos rozen mee.
Bedankt Jumbo.

De huwelijksreis

Die is geannuleerd. In plaats daarvan gingen we een middag naar een privé wellnes resort.
Compleet met bubbelbad, sauna en een fles champagne.
Je kon het per uur huren en de USP ‘discretie’ werd erg vaak genoemd.
Mogelijk heb ik mijn huwelijk gevierd in een ordinaire peeskamer, maar dat gaf niet.
Ik had toch mijn luminol niet mee.

Halverwege de romantiek kwam HA naar buiten rennen, terwijl ik met een glas in de jacuzzi zat te bubbelen.
De ring was weg.
Zijne dus.
En zo kwam het dat ik de rest van de middag onder water doorbracht, zoekend naar de ring. Die gewoon bij zijn kleren bleek te liggen.
Mijn haar stinkt nog naar chloor.

De receptie

Op de terugweg kwamen we al filosoferend op het idee om een drive-through receptie te houden.
Je kon dan in je auto voorbijrijden en even naar ons zwaaien.
En als je een envelop in de automaat gooide, dan rolde daar een bitterbal uit.
Briljant plan, waar we patent op aan gaan vragen, maar voor onszelf te laat. Jammer.

Het feest

‘Nog een afleveringetje Before we die kijken?’
‘Oké’

 

(PS: ik had mijn vorige getrouwde naam gehouden, want het was Googletechnisch niet zo handig om die te veranderen.
Maar dat is gezien de huidige status een beetje not done.
Daarom heet ik nu Lubbers. Zó romantisch ben ik dan weer wel.)

Blogs & Nieuws

Online cursus Midjourney (Nederlands)

Maak impact met Midjourney: Design & Shine Wi jij je visuele content naar een hoger niveau te tillen zonder afhankelijk te zijn van dure designers of complexe software? Ontdek dan nu Midjourney, de revolutionaire AI-tool die tekst omzet in unieke, op maat gemaakte afbeeldingen. Waarom Midjourney? Midjourney is dé ultieme oplossing voor ondernemers, marketingprofessionals, beeldmakers…

Lees Meer

In het Special Arts Bulletin

Vorig jaar was ik vrijwilliger bij de Art Brut Biënnale in Hengelo. Art Brut gaat over kunst in zijn meest directe en ongeremde vorm. Puur en onbevangen, gemaakt door kunstenaars met een psychische problematiek of een verstandelijke beperking. Hun werk verdient de aandacht van het grote publiek. De Internationale Art Brut Biënnale biedt daarvoor het…

Lees Meer

Hoe je een bruiloft viert in coronatijd – een romantische handleiding

We hadden jullie er graag bij gehad, maar dat mocht niet van Mark. Daarom neem ik jullie online mee op deze Huwelijksdag in coronatijd. Iets met ver weg en toch nabij enzo.   Het aanzoek ‘We wonen nu wel samen, maar ik moet nog wel op dat huurcontract gezet worden. Want als jij tegen een…

Lees Meer