Iedereen heeft recht op begrijpelijke tekst

Dat is mijn persoonlijke missie. (bijna) Iedereen moet de tekst kunnen snappen. Ook mensen met een verstandelijke beperking of een leerachterstand. En ook patiënten en cliënten die geen kaas van medisch jargon hebben gegeten.

Vakgenoten kunnen onderling best in jargon schrijven. Zo hebben artsen het met elkaar over de m. omohyoideus, als ze de spier aan de voorzijde van je nek bedoelen, die loopt tussen schouderblad en tongbeen. Dat is nu eenmaal een stuk efficiënter. Dus daar zeg ik niks van.

Maar wat als hun patiënten of cliënten de tekst ook willen begrijpen?
Dan schrijf je een tweede versie die voor hen begrijpelijk is. Zo (her)schreef ik onder andere wetenschappelijke onderzoeksresultaten, brieven voor cliënten over de Wet zorg en dwang, interviews voor een cliëntenmagazine en beleidsstukken voor een cliëntenraad.

Wat ik voor de zorg doe?

Dat lijstje loopt bij een ouwe rot in het vak aardig op. Daarom heb ik er een aparte pagina van gemaakt.

Ik geef toe: ik heb een beetje een bizar cv. Zo ben ik onder andere operatieassistent (anesthesiologie) geweest. Maar ik was ook medisch secretaresse en doktersassistente. Ik liep stage bij specialisten in het ziekenhuis, op de verpleegafdelingen en op de poli’s. Al die ervaringen bij elkaar zorgen ervoor dat ik jou én je cliënt of patiënt begrijp.

Schrijven of redigeren?

Kan allebei. Als je wil, dan schrijf ik je stuk vanaf scratch. Bijvoorbeeld op basis van een interview. Wil je een check op je spelling, grammatica, leesbaarheid of nog wat anders? Of ben je zelf lekker bezig met ChatGPT, maar is het nog nét niet wat je zoekt? Mail me!

Zit je niet in de zorg en heb je wel letters nodig?

Geen probleem. In de afgelopen 25+ jaar heb ik voor heel veel branches geschreven. Over hoogspanningsgeleiderkasten, belastingvraagstukken, roerstokjes voor verf (dat was een taaie klus), borstvergrotingen en alles daartussenin.